เย็นวันศุกร์ป้าขับรถกลับบ้านตอน 5 โมงเย็น ทิ้งให้ลุงหนึ่งอยู่ร้านคนเดียว ป้าเห็นว่าเด็กไม่เยอะ เลยชิ่งกลับบ้านก่อน ป้าแวะหาปู่ที่บ้านใหม่ก่อน แล้วขับรถกลับบ้านตอนหกโมง ปุณหลับอยู่เช่นเคย หลับลึกกว่าตอนอยุ่ที่โรงพยาบาล ใครทำอะไรเสียงดัง ปุณก็ไม่ตื่น พี่ปายกรี๊ด ปุณก็ไม่ตื่น นอนหลับลูกเดียว ยายบอกปุณหลับที 3 ชั่วโมง ป้าลองเขย่าดู ปุณแง้มตามาดูแล้วก็หลับต่อ ป้าเลยถ่ายรูปมาซะหลายรูป เปลี่ยนที่นอนหลายที่แล้ว ปุณก็ยังหลับ วันนี้ปู่กับย่าขับรถมาจากสตูลมานอนกับปุณด้วย ป้าได้อุ้มนิดเดียว ช่วงจังหวะที่ปุณตื่นขึ้นมากินนม แล้วก็หลับต่ออีก
ตื่นเช้าขึ้นมา ปุณตื่นก่อนป้ากับพี่ปายอีก เช้านี้ปุณนอนไม่เยอะเท่าไหร่ ป้าเลยมีเวลาได้อุ้มเยอะกว่าเมื่อวาน ตกสายๆ น้าเจี๊ยบอาบน้ำให้ พอน้าเจี๊ยบหน่อยปุณลงน้ำปุณทำหน้าบิดเบี้ยว แล้วก็เริ่มร้องจ๊าก แต่ก็ร้องได้ไม่นาน พอชินกับน้ำปุณก็เงียบ ปุณไม่ใช่เด็กขี้แย หรือร้องไห้เสียงดัง แม่จูนบอกว่าร้องเสียงดังไม่ฟังใครก็ตอนที่ป้อนนมให้ปุณไม่ทัน ตอนนี้จังหวะชีวิตของปุณอยู่ที่ กินนม นอนทีละ 3 ชั่วโมง ฉี่ อึ เปลี่ยนแพมเพอร์ส แอบเง้มตาดูคนรอบข้าง แอบยิ้มมุมปาก แล้วก็หลับต่อ
ปุณอายุครบ 1 อาทิตย์
