ปุณ อายุ 2 อาทิตย์
ตอนนี้กลายเป็นงานประจำของป้าที่ต้องขับกลับบ้านทุกเย็นวันศุกร์ เพื่อไปอุ้มปุณและเล่นกับพี่ปาย อาทิตย์นี้พี่ปายไม่อยู่ ไปตรังประมาณ 1 อาทิตย์ บ้านเงียบ ทุกคนมีเวลาได้นั่งนิ่งๆ นานๆ ไม่ต้องนั่งพะวงกับพี่ปายจอมซน อาทิตย์นี้แก้มปุณเริ่มออกแล้ว คางเริ่มเป็นสองชั้น ผิวยังขาวเหมือนเดิม ยังห่วงอยู่ว่าปุณจะเปลี่ยนสีให้เข้มขึ้นเหมือนพี่ปายหรือเปล่า เช้าวันเสาร์ป้าพาปุณออกไปเดินในวัด ปุณนอนนิ่งบนตักป้าได้พักใหญ่ สักพักถึงเวลากินนมปุณร้องลั่น ป้าพากลับบ้านเกือบไม่ทัน ก่อนออกจากบ้านแม่จูนบอกป้าแล้วให้พกขวดนมไปด้วย เพราะเวลาปุณร้อง แม่จูนบอกว่านรกมีจริง
น้าเจี๊ยบไม่อยู่ ได้เวลายายแสดงฝีมืออาบน้ำให้ปุณ ยายยังอาบคล่องอยู่ มีแม่จูนคอยนั่งกำกับดูแลข้างๆ อ่างน้ำปุณ คอยหยิบโน่นหยิบนี่ให้ยาย (ทำหน้าที่แทนพี่ปาย) ป้ายืนห่างๆ คอยถ่ายรูปให้ แม่จูนเริ่มคล่องกับการอุ้มปุณมากขึ้น ดูทะมัดทะแมง ชำนาญขึ้นเยอะเปลี่ยนผ้าอ้อมก็ดูเป็นมืออาชีพขึ้น นี่แหละน้าเค้าเรียกสัญชาติญาณความเป็นแม่ แม่จูนสะอาดขึ้น (ป้าไม่ได้หมายความว่าเมื่อก่อนแม่จูนสกปรกน้า!) แม่จูนเก็บที่นอนปุณสะอาดเรี่ยม ซัก-เก็บเสื้อผ้าปุณซะเรียบร้อย (ป้าไม่ค่อยเคยเห็นตอนอยู่ด้วยกันที่ร้าน) แม่จูนทำโน่นทำนี่ไม่หยุดตอนปุณหลับ จนยายบอกว่าให้พักซะบ้าง -- แม่จูนเปลี่ยนไป -- ป้าดีใจด้วย
อาทิตย์นี้ ปุณยังคงกินเยอะอยู่ ท่าทางจะกินมากกว่าเดิมด้วย แต่หลับน้อยลง ระยะเวลาสั้นลง พ่อแปะมาหาปุณวันอาทิตย์เพราะติดแข่งกีฬาสีที่โรงเรียน พอตกเที่ยงกกว่าได้เวลาป้าขับรถกลับร้าน เจอกันอีกอาทิตย์หน้านะปุณน้อย!
